Słońce jakby przygasło wydymane.
Zaszyłem się w swej norze, liżę rany
W swej skorupie się zamykam nie otworzę.
Bo się boję. Boję się, że będzie gorzej.
I zamyślam się nad tym losem odpychanym.
Na padole łez znów tak obesranym…
Rozesłałem wici. Tekst: Ratujcie! – Do najbliższych
Aby dali łyk otuchy, zadzwonili, może przyszli.
Abym mógł uwierzyć w to, że sens istnieje.
Abym nabrał nowych sił, znów miał nadzieje.
Znów niósł radość i nie słuchał podżegaczy.
Abym walczył, wciąż dociekał swoich racji.
Bym dał odpór wszystkim czarnym scenariuszom.
Bym odpędził smutki, które wnętrze duszą.
Abym czekał, a cierpliwość zwyciężyła.
Moi drodzy w waszych rękach życia mego złota żyła.
PLACEBO
Przebacz miła, że brakuje sił,
I rozrywa ciszę bezradności krzyk.
Przebacz proszę cierpliwości brak,
I skorupy tłuczonego w furii szkła.
Przebacz jazgot i pił wycie, czyli jazz
Ta muzyka mnie unosi, przecież wiesz.
Przebacz, że rozsadza mnie dziś gniew,
Wiem, że to bliscy cierpią, gdy jest źle.
Przebacz miła, lecz potrzebny był i gin,
Nospa także, bym się z bólu mniej dziś wił.
Przebacz proszę ten kolejny kiepski tekst,
Jednak kiedy piszę jest mi lżej.
Przebacz również, że opuszczam cię,
Ale muszę, muszę gonić w przyszłość biec.
ŻALEWANIE
Żałuję wszystkich bez ciebie straconych chwil.
Żałuję, że o tobie sny, to tylko sny.
Żałuję, że się przez palce co dzień sączy czas.
Żałuję, że jesteś ty, jestem ja, ale nie ma nas.
Żałuję wszystkich bez ciebie straconych chwil.
Żałuję, że dzielą nas kraty i tak grube drzwi.
Żałuję, że nie traktujesz mnie poważnie – grasz.
Żałuję, że nie potrafię zasklepić twych ran.
Żałuję wszystkich bez ciebie straconych chwil.
Żałuję, że tak wiele spraw wciąż spowija dym.
Żałuję, że ma miłość w próżnie trafia znów.
Żałuję, że nie zastaje nas w łożu księżyca nów.
Żałuję, wszystkich bez ciebie straconych chwil.
Ale wierzę, że do przebycia dziś już mniej jest mil.
KOSMOS
Ja nie chcę być tylko głosem kiedy jest źle
Być tylko wtedy gdy pada łez słony deszcz
Spać w szufladzie zapomnienia na samym dnie
Być tylko zapisaną szarą kartką weź życie me
W swoje ręce jak biorę dziś twoją dłoń
Nie pozwól aby się zasunęła nad głowami toń
Rozluźnij gdy pętla znów zacieśnia się
Daj tlenu w uśmiechu ząbków ukaż biel
Bo tylko ciebie właśnie taką ciebie chcę
Na wieki chwile dobre i te złe
Dla ciebie dzisiaj jestem właśnie tu
I pragnę do ciebie wracać codziennie i znów
i znów i znów…
DO TAKICH MIEJSC
Znów wieje chłodem choć lato trwa.
Znów tracę siły. Ja nie chcę tak!
Lecz właśnie tu, gdzie zanika zasięg,
Niespodziewanie w jednym z tych miejsc
Pojawia się nagle i rozkwita sens.
Blokuję słowa wpychające się do ucha,
Brzęczące bezładnie niczym brudna mucha.
A ja na moment zapominam, czego dziś chcę,
Wtedy jest lżej, o niebo lżej.
Otwieram oczy na lepszy świat.
Znów widzę, nie umyka żadna z wad.
Gdy za drzwiami namiętności i tęsknoty,
Jej dłoni muśnięcie, to nawet nie dotyk
Okrada mnie ze wszystkiego, co mam.
Z każdego udanego powszedniego dnia.
Usuwam blokady, bo właśnie tu
W tym miejscu inaczej pracuje mój mózg.
I szukam ciepła w kolejnym uśmiechu,
Oszukuję siebie, gubiąc w tym pośpiechu,
Chłonę każdą z umykających chwil,
Pożeram wzrokiem, omijam swój byt.
Lecz to właśnie tu, gdzie zanika zasięg
Niespodziewanie w jednym z tych miejsc
Pojawia się nagle i rozkwita sens…
KONFRONTACJE
Brzęczę po szybie się skraplam,
Łamię promienie światła,
Odbijam zjechane slogany,
Od pustki wewnętrznej ściany,
Wypalam problemy nowe,
Płomienną wygłaszam mowę,
Choć dziś już nie ma znaczenia
Co miałem do powiedzenia.
BLANK
Minęło jutro, jak w kinie
Kolejna spłynęła łza,
A tak już było blisko…
Liznąłem znów szczęścia smak.
I ktoś to wszystko nakręcił,
Ale najbardziej mi żal,
Że film był źle założony
I wyszedł po prostu blank.
TĘSKNOTY
Tak zimno. Całe ciało drży.
Tak zimno. Dusza krzyczy: Przyjdź!:
Tak zimno. Twego ciepła chcę!
Tak zimno. Przybądź! Przytul mnie!
PO PROSTU CIEPŁY
Ten wierszyk wyjątkowo nie pisany w żalu, gniewie,
Czy w wyznań miłosnych cukrowej utonie zalewie?
Pośród breloków tandetnych dyndających gdzie popadnie
Jeden klejnot świeci jaśniej, wyraziściej… Czyj? Odgadniesz?
Że istniejesz od lat wielu to słyszałem i wiedziałem.
Choć właściwie przed minutą, przed sekundą cię poznałem,
Lecz to tyś najmilsza rozwiązaniem tej zagadki,
Tyś klejnotem, i to od ciebie bije blask tak dziś rzadki.
TO NIE TAK
Tak bardzo jest mi źle,
Gdy nocą straszy dzień,
Bo dzień, jak czarna noc
Pełen jest lęków, trosk.
Znów noc nie daje spać,
A dzień ciężki, jak głaz.
A w uszach słowa dwa:
Nie ja! Nie ja! Nie ja!