Ten pies ogonkiem nie zamerda, tak opiekunki jest stęskniony,
Kto zasmakował jaj przepiórczych, tego nie zwabią salcesony.
Ten słowik w klatce nie zaśpiewa, nie przerwie jego świergot ciszy,
Kto zasmakował raz wolności, ten nie potrafi żyć na smyczy.
Ten kwiat nie puści pędów nowych w gliniastej glebie posadzony,
Nie będzie piękny i kwitnący, ten, co jest głodny i spragniony.
Ten kot nie będzie mruczał czule w przyjaznej pozie rozłożony,
Nie będzie miły i cieplutki, kto jest zaszczuty i gnojony.
Tak każdy czegoś potrzebuje, by był spełniony w życiu, radosny
Jeden przyjaźni, drugi wolności, ja potrzebuję ciebie – mej wiosny.
wierszydła