Jestem tak szczęśliwy, że nie chce mi się pisać,
I sam sobie mówię: Ty leniu! Do licha!
Podziel się swą radością. Głoś ją w cały świat,
Bo nie często się zdarza, że chcesz wstrzymać czas.
Kiedy na usta się nie cisną żadne słowa złe,
Serce miłość przepełnia, wyparował gniew.
Kiedy wreszcie się mogę tym wszystkim podzielić,
Gdy zamknęły się czarne wrota beznadziei
Mam okazję stworzyć coś pozytywnego,
Lecz, gdy mogę być z tobą, nie chcę robić tego.
Bo siedzieć i pisać wiersz optymistyczny,
Gdy mogę się cieszyć twym głosem lirycznym…
Szkoda dziś na to czasu, gdy jestem szczęśliwy,
I konsumować mogę twoich kształtów dziwy,
I to, co będzie jutro, nawet za dni kilka,
Nie ważne, gdy tak szczęśliwa każda z tobą chwilka
Ty to sprawiasz Dorotko! Ty, i tylko ty!
Że nie chce mi się pisać, lecz tak chce się żyć.
wierszydła